Rüyalarımın Prensi...

Canım Oğlum'a;
Evet içimde SEN varsın.Şu an 278gr ağırlığında 14cm boyunda minicik bir Cansın.Ama bize yaşattığın mutluluk ve heyecan o kadar büyük ki hiç bir gram hiç bir santim ölçemez boyutunu.Ben bunları yazarken kıpır kıpır oynuyorsun sen de. Sanki biliyorsun senin için birşeyler yaptığımı.

Doğumuna tam 4,5 ay var. Sen bir kış bebeği olacaksın.O soğuk günlerde evimizi ısıtacaksın.Adını "Demir" koyduk babanla. Umarım beğenirsin:) Her kontrolde seni izliyoruz ve her hareketin yüzümüzde kocaman bir gülümseme ve gizlice sızan gözyaşları oluyor. O kadar sevimlisin ki...,çok da rahat görünüyorsun laf aramızda:) O minicik ellerini ve ayaklarını tutmak,seni koklayıp kucaklamak için sabırsızlanıyoruz.Her gece seni görüyorum rüyamda,her seferinde farklı bir macerayla.Bu yüzden sen benim "Rüyalarımın Prensi" oldun.Her bebek bir mucizedir ve Sen bizim mucizemizsin oğlum.

Hayatımızın geri kalan kısmında senin olacağını bilmek o kadar güzel ki...Senin her nefesinin,her yaşının en yakın şahitleri olacağımızı bilmek...

Bir gün bunları okur musun ve okuduğunda ne hissedersin bilmiyorum oğlum ama inan bize yaşattığın mutluluk bu satırlarda anlatılmayacak kadar büyük. Sanırım 4,5 ay daha rüyalarımın prensi olmaya devam edeceksin:)

Sabırsızlıkla ve heyecanla sana kavuşmayı bekliyoruz,hadi sağsalim gel artık yavrum....
Seni çok seviyoruz...

Demir....

Evet oğlumuzun adı Demir olacak. Biz bunu çok önceden karar vermiştik.Kız olursa Derin,Erkek olursa Demir diye. Artık Ondan adıyla bahsediyoruz. Onunla ilgili daha net hayaller kuruyoruz. Bütün gün kıpırtılarını hissetmek için elim karnımda dolaşıyorum:) Onunla konuşuyorum ve bana hissettirdiği her kıpırtıya bir anlam yüklüyorum.Aramızda şimdiden kuvvetli bir bağ oluştu,doğduğunda nasıl olacağını düşünemiyorum.Öyle bir mutluluk ki bu,yaşamayan bilemezmiş gerçekten. Ben hamileliğin sadece karın büyümesi olduğunu sanırdım.Oysa içerde ne fırtınalar kopuyormuş.

Bir sene önce bir sene sonra...

evet tam bir sene önce açtım bu bloğu ve başlangıç yazımda " keşke ben de bebeğim için açıyor olsaydım" demiştim. Ve işte bir sene sonra da olsa bu blog yine bebeğim için oldu.Kime niyet kime kısmet...

Şu an 18 haftalık hamileyim....
Bir mucize büyüyor içimde.Ve her gününe şahit oluyorum.İki gündür kıpırtılarını hissediyorum.Dün cinsiyetini öğrendik ve en başından hissettiğim ve tabi ailemizin minikkelebeği Pelin'in de söylediği gibi " ertet" olacak.( Pelin benim bir tanecik yeğenim ,Oğlumun da ablası olur) Bu gerçekten sadece bir histi yoksa kızım olmasının yaşatacağı mutluluk da bundan az olmazdı. O bizim ilk bebeğimiz,canımızın bir parçası....
Eşim ve ben cinsiyetini öğrendikten sonra sanki hamileliğimi yeni öğrenmiş kadar sevindik yine.Çünkü artık daha net hayal kurabileceğiz.
Tabi eşimin hayallerini tahmin edersiniz, bir baba olarak oğluyla maç izlemek,playstation oynamak:))
Bense heyecanla doğduğu ve onu ilk kucaklayacağım o ilk anı bekliyorum...